Historia żeglugi na Wielkich Jeziorach Mazurskich

Navigare necesse est… To stwierdzenie starożytnych o konieczności żeglugi ma jak najbardziej zastosowanie do krainy Wielkich Jezior Mazurskich, gdzie tradycja żeglugowa trwa już ponad dwa tysiące lat. Owa prehistoria opisana jest w rozdziale Staropruskie początki. Pierwsze próby regulacji Wielkich Jezior poczynili Krzyżacy, za pomocą tamy młyńskiej na Węgorapie pod zamkiem w Węgorzewie podnosząc poziom wody w Mamrach i doprowadzając do połączenia się akwenów tego, obecnie drugiego w Polsce pod względem wielkości, zespołu wodnego. Krzyżackie próby śródlądowej żeglugi na jeziorach, rozlewających się w gęstej Puszczy Galindzkiej opisane są w rozdziale Śródlądowa flota krzyżacka. Konieczność skanalizowania i uregulowania szlaku Wielkich Jezior wskazali polscy arianie w służbie księcia, a potem króla pruskiego. Historia powstania owego szlaku żeglugowego zawarta jest w rozdziale Budowa mazurskich kanałów. Nie od razu i nie bez problemów rozpoczęła się regularna żegluga na Wielkich Jeziorach Mazurskich, ale od końca XIX w. do dzisiaj można mówić o progresywnym rozwoju przewozów pasażerskich. W dwóch rozdziałach – Regularna żegluga do roku 1945 oraz Regularna żegluga po roku 1945 – opisana jest historia niemieckiej Mazurskiej Kompanii Parowcowej i jej polskiego sukcesora, którym jest bez wątpienia Żegluga Mazurska. Garść interesujących informacji, związanych z mazurską żeglugą znajdą Państwo w rozdziale Ciekawostki żeglugowe Wielkich Jezior Mazurskich. Całości natomiast dopełnia Galeria historycznych jednostek Żeglugi Mazurskiej, przedstawiająca statki Mazurskiej Kompanii Parowcowej, które później służyły pod banderą Żeglugi Mazurskiej.

Statek Niegocin na szlaku

fot. Wojciech M. Darski